|
C D 'D e D u b b e l s p r o n g'
| |
Wanneer 2 'neptuniaanse' geesten elkaar niet enkel in creatieve kunstconcepten vinden, maar tot
dezelfde zielefamilie behoren, hoeft het geen verder betoog dat er sprake is van een Goddelijke vonk,
zéker wanneer deze twee edele kunsttakken elkaar niet alleen raken, maar ook bevruchten.
Zo ontstaat het begrip 'dubbelsprong'...
Een elegische mijmering over een figuur (Paul Hanne sr., zijn vader, † 1993) die ons niet kon verlaten
'zonder wonden in zijn geest', zonder blijvende letsels in ons geheugen, maar ook een tribuut vervuld
van hoop én een afspraak met de eeuwigheid...
Want alleen hij wiens beeld wegdeemstert, verbannen
naar het eiland van de vergetelheid, alleen hij die geweerd werd uit de her-innering, leeft niet meer.
De 'kinderen van zijn hunkering' zagen het levenslicht, verwekt in het vuur van een kosmische
verbondenheid.
Vandaar: een wonderlijke overdracht van inspiratie tussen vader en zoon en toch zijn zij
incommensurabel!
“ Wanneer het woord de juiste toon vindt,
en een melodie de diepste essentie van het leven vertolkt,
willen wij deelnemen aan de feestdis,
getuige zijn van die kunstzinnige versmelting...”
Deze dubbele CD-box-creatie is een louteringsproces van jaren geweest.
KLIK HIER voor alle verdere info.
Ter illustratie volgen hier 2 gedichten van Bart Soens:
Patroon
In mijn oorschelp ruist
een zee van zaligheid.
Heel even sta ik los
van begrenzing of tijd.
Zinderend zingen
mijn zinnen.
Ik wil opnieuw
beginnen.
Verrukking doet me beven.
Want woord en toon weven
een wonderlijk patroon.
Van gave en weergave.
Verlangen en laven.
Golven van vervoering
overspoelen moeiteloos
mijn ontroerde gemoed.
Genezen wat ik met leedwezen
gaandeweg heb ingeboet.
Geen vrijblijvend vertier.
Prangende passie beroert
het klavier.
Bart Soens
(Pianorecital Paul Hanne in
de Lakenhalle te Ieper)
|
Treurmars
Woeste winterwinden
waaien woedend
door mijn verbeelding.
Ontoombare creativiteit
gijzelt mijn gezondheid.
Elke partituur
pleegt roofbouw.
Elke noot ontketent
een revolutionaire etude.
Weemoedig wegkwijnend
verbijt ik mijn pijn.
Schamper sidderend
scheid ik van dit trieste,
tragische tranendal.
Voorbij de nocturne
van stokkende longen
en schokkende schouders.
Zoveel nog had ik
graag in taal en toon
verwoord.
Maar mijn scheppingsdrang
werd gruwelijk vroeg
in de kiem gesmoord.
Bart Soens
(Naar Chopin -
voorgedragen tijdens het
live pianorecital van Paul Hanne
in de Lakenhalle te Ieper)
|
|
|